Dit was een van de eerste verhalen die ik ooit schreef, voor een niet genre-specifieke schrijfwedstrijd. Het was niet verrassend dat ik niet eens de shortlist haalde, want speculatieve verhalen worden sterk ondergewaardeerd, maar ik was erg tevreden dat het gelukt was in slechts 500 woorden een verhaal neer te zetten dat helemaal 'rond' was. Ik ben zelf nooit een vluchteling geweest, dus het is niet aan mij om te oordelen over de accuraatheid, maar ik heb geprobeerd om de wanhoop tastbaar te maken die mensen (in wat voor omstandigheden ook) moeten voelen die nergens heen kunnen en hoe ze hun uiterste best moeten doen om zoveel mogelijk hun menselijke waardigheid te behouden.
Tegelijkertijd hoop ik dat de lezer beseft dat 'in het echt' het feit dat mensen nergens heen kunnen altijd een keuze is van de politiek en, uiteindelijk, van ons als samenleving. De muur uit het verhaal bestaat in het echt niet (hoewel ze in onder andere Israël een goede poging doen), en dit is waar het een Fantasy-verhaal wordt...
Een groep vluchtelingen, uitgeput en hongerig, bereiken het eind van hun reis: een gigantische muur houdt hen tegen. Maar een van hen heeft nog de kracht om te proberen de muur te beklimmen. Zal hij slagen en zoja: komt hij erachter wat er aan de andere kant is?
| ePub |
Lees je liever in het Engels? Kijk dan op mijn Engelstalige pagina.